امروزه با پیشرفت تکنولوژی، متخصصان دریافتند که می توانند از سیستم هیدرولیک در آسانسور (آسانسور هیدرولیک) به جای سیستم کششی استفاده کنند. که هم از امنیت بیشتری برخوردار است و هم مقرون به صرفه تر است.

آسانسور هیدرولیکی حدود 60 سال پیش در صنعت آسانسورسازی به محبوبیت دست یافت. پیش از شروع قرن 21، با ورود آسانسورهای بدون موتورخانه (MRL)، آسانسورهای هیدرولیکی با رقابت های روز افزونی روبرو شد.

از قرن 19 میلادی، آسانسورهای کابلی و هیدرولیکی آبی برای جابه جائی عمودی مورد استفاده قرار میگرفت. در سال های 1950 آسانسورهای هیدرولیکی روغنی تقریبا همزمان در آلمان و ایالات متحده آمریکا به صنعت آسانسورسازی راه پیدا کردند و بلافاصله توانستند به محبوبیت دست یابند.

در ابتدا، کاربرد آسانسور هیدرولیک اغلب برای بار بود. اما با بهبود عملکرد آن و به دلائل اقتصادی این گونه آسانسورها برای جابه جائی افراد نیز مورد استفاده قرار گرفت. دلائل اقتصادی که باعث شد این گونه از آسانسورها جایگاه بهتری را برای استفاده های عمومی تر پیدا کنند، مربوط به هزینه، ابزار و کار کم برای نصب می شد.

در ایالات متحده آمریکا، شرکت ها در دهه هفتاد میلادی آسانسورهای هیدرولیکی بیشتری را نسبت به انواع آسانسورهای کششی ساختند و در سال 1980 تولید آن ها بیش از دو برابر آسانسورهای کششی بود. نزدیک به 70 درصد آسانسورهای ساخته شده در ایالات متحده آمریکا تا سال 2000، آسانسورهای هیدرولیکی بودند.

آسانسور هیدرولیک در محیط تجاری امروز، به طور کلی در ساختمانهایی با ارتفاع هفت طبقه، پایه اصلی هستند. آنها در مقایسه با سیستمهای کششی، به ماشین آلات قابل حمل بالابر قابل توجهی نیاز ندارند.
آسانسور هیدرولیک بازار خوبی را به دلیل سطح بالای امنیت و نصب آسان در اختیار دارند.